Dyskusja dotycząca zadań domowych ma długie tradycje i cechuje się mnogością, często rozbieżnych, poglądów dotyczących zasadności zadawania, częstotliwości, form czy obligatoryjności. Zwolennicy prac domowych podkreślają ich funkcję utrwalającą i doskonalącą oraz walory wychowawcze, w tym kształtowanie nawyku systematycznej pracy własnej. Oponenci wskazują na czasochłonność, niską atrakcyjność intelektualną, czy ryzyko ich wykonywania przez osoby trzecie, np.: rodziców. W ostatnim czasie dyskurs na temat prac domowych nasilił się głównie za sprawą ministerialnego rozporządzenia dotyczącego nieobowiązkowej i nieocenianej formy zdań w starszych klasach szkoły podstawowej. Od momentu wprowadzenia tego przepisu mija rok, a polemiki nad jego słusznością toczą się nadal, angażując nie tylko badaczy zajmujących się procesami kształcenia, ale różne gremia i grupy osób, w tym – co oczywiste – najczęściej nauczycieli, uczniów i rodziców. Aktualnie rozważana jest rezygnacja z zadań domowych w szkołach ponadpodstawowych. Tymczasem, studia literaturowe pozwalają stwierdzić, że dotąd niewystarczająco zbadany został wpływ zadań domowych na poziom osiągnięć czy kształtowanie pożądanych postaw u uczniów. Brak takich diagnoz sprzyja utrwalaniu stereotypowych przekonań o zasadności lub zbędności zadań, powstałych na skutek osobistych i jednostkowych doświadczeń poszczególnych grup interesariuszy w tym zakresie czy, fragmentarycznie ukazujących problem, przekazów medialnych. Brakuje debat osadzonych na rzetelnych wynikach badań naukowych z wieloaspektowym spojrzeniem na korzyści oraz koszty marginalizacji tej formy kształcenia.
Dlatego, celem konferencji jest podjęcie dyskusji nad zadaniami domowymi, zwłaszcza w edukacji geograficznej. Przedstawimy wyniki badań dotyczących rodzajów oraz efektywności stosowania tradycyjnych i innowacyjnych form prac domowych w różnych typach szkół. Zwrócimy szczególną uwagę na ich rolę w osiąganiu celów kształcenia, w tym zwłaszcza w rozwijaniu kompetencji i rzeczywistego wspierania rozwoju ucznia. Pokażemy konsekwencje zadań nieangażujących oraz niewystarczająco dopasowanych do różnych, zindywidualizowanych stylów uczenia się. Zgłębimy kwestię wpływu nowoczesnych narzędzi AI na procesy edukacyjne, w tym na sposób, w jaki uczniowie mogą realizować zadania domowe. Zaproponujemy jak nauczyciele mogą wykorzystywać sztuczną inteligencję, by podnieść jakość kształcenia.
W dyskusję będzie zaangażowane grono naukowców, nauczyciele, dyrektorzy szkół, przedstawiciele Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej, Małopolskiego Kuratorium Oświaty oraz świata biznesu. W trakcie referatów, paneli eksperckich, dyskusji oraz warsztatów, będziemy dążyć do udzielenia odpowiedzi na następujące pytania:
- Czym była i jest praca domowa w edukacji? Jakie funkcje pełniła, pełni lub może spełniać w osiąganiu naczelnych i przedmiotowych celów kształcenia geograficznego?
- Jak nauczyciele geografii oceniają decyzję ministerialną odnośnie do prac domowych w szkole podstawowej z perspektywy kilkumiesięcznych doświadczeń?
- Jaki korzyści i koszt zadań domowych dostrzegają dyrektorzy szkół, organy prowadzące i inni interesariusze procesu kształcenia?
- Jak rozsądnie wykorzystać potencjał sztucznej inteligencji w edukacji?
- Jaka powinna być przyszłość prac domowych w edukacji geograficznej, aby zapewniać wielostronny rozwój uczniów i skutkować wysoką jakością kształcenia?